Hallo allemaal,

Nu mijn jongste spruit zijn laatste huttenbouw heeft beleefd zal ik ook mijn gedeelte van de hoofdleiding door geven aan een uitermate geschikte opvolger.

 Het organiseren van een huttenbouw is intensief en vraagt veel geduld, iets waar ik af en toe tekort aan heb 😉, maar de beloning voor al dat werk is de huttenbouw week. We beginnen altijd op zondag al met opbouwen, dit wordt gedaan door een zeer enthousiaste groep vrijwilligers. Deze mensen zijn GOUD waard, zonder hen geen evenement. Hun inzet en creativiteit maakt de huttenbouw tot zo’n groot succes. Keukenploeg, snoepploeg, entertainment team, EHBO en de all-rounders, allemaal hun eigen taak maar samen maken zij het feest wat de huttenbouw is. Met een hoop lol krijgen we het elk jaar weer voor elkaar de speeltuin om te toveren tot een waardig huttenbouwkamp inclusief keukenwagen, eettenten, een volledig ingericht EHBO-post, brandplaats en uiteraard 2000 pallets voor de hutten.

Voor mij was altijd het spannendste het aftel moment op dinsdag, het fanatisme op die kinderkoppies is onbetaalbaar. Ook is altijd grappig dat diezelfde kinderen een half uur later bij Annie en Mark aan de snoepkraam staan en de ouders nog steeds aan het timmeren zijn 😊. Woensdag en donderdag een survival, dropping, enge draad en alle andere activiteiten, het kan niet gek genoeg. En de kinderen…….die genieten volop!! Het klapstuk, de vrijdagavond, zie ik als een afsluiting van de bouwweek maar ook van de vakantie, dit moet goed en groot. De verbranding heeft door steeds strengere regelgeving mij heel veel zweetdruppels gekost maar is toch maar weer elke keer gelukt. Het kijken naar de verbranding met een biertje in je ene hand en je vrouw in je andere, heerlijk. Niets dan liefde en respect voor mijn vrouw Suzanne, meer dan 10 jaar heeft ook zij met mijn hobby, de huttenbouw, moeten leven.

Ik wil graag iedereen enorm bedanken die mij geholpen hebben en een bijdrage, in wat voor vorm dan ook, heeft geleverd aan de huttenbouw. Nogmaals zonder jullie geen feest. Mensen vragen wel eens waarom ik het allemaal doe, dat is simpel. Als kinderen die de huttenbouw hebben meegemaakt later met hun eigen kinderen langs de speeltuin lopen en dan zeggen “Daar heb ik echt een heerlijke tijd gehad”, dan ben ik tevreden.

Graag tot ziens!

Maurice Beek